நோயெனப்படுவது யாதெனின்

வேகம் காட்டிய காலம்

சுவர்க் கடிகாரத்தின் முட்களில் மாட்டி

நகர முரண்டு பிடித்த அதிசயம்

வாசிப்பின் ருசி தேடி

மனசின் நாக்கு அலைய

மேசையில் நிறைந்த நூல்கள்

ஆசையாய் உள்ளிழுத்தன

இயந்திர கதியில் சிதறிய கவனம்

குவிமையமாய்

உடலின் மீது பரவியது

உறவுப் பறவைகளின்

அன்பில் அரவணைப்பில்

கசிந்த சொற்கள்

சிறகுகோதி மனம் வருடின

நான்கு சுவர்களுக்குள் அடைந்தாலும்

கற்பனையின் குதிரை ஏறியதில்

அடிக்கடி வெளிப்பயணம் சாத்தியமாயிற்று

முன்னிலும் தீவிரமாய்

தூக்கத்தின் மர்மக் கைகள்

தாவிப் பிடித்து அணைத்தன

சுற்றியிருந்த உதடுகள்

ஓயாமல் உச்சரித்ததில்

கடவுளின் நாமம்

உணர்வை நனைத்து

உதடுகளில் உறவாடத் தொடங்கியது

மரணத்தின் கோர முகம்

முதன்முறையாய் தலைக்கு மேலே

தொங்கி உற்றுப் பார்த்தது

‘நோயில் இருந்த நாட்கள்

கணக்கில் இறந்த நாட்கள்’

நாட்குறிப்பின் வாசகத்தைக்

கிழித்து வீசினேன்