தொடங்கிவிட்டது
பூக்களும் மாலைகளும் குவிந்த
திரும்ப முடியாத பயணம்
பின்னால் ஓங்கி ஒலித்த அழுகுரல்கள்
கொஞ்சம் கொஞ்சமாகத் தேய்ந்து
மறைந்தன
நீள்துயிலில் ஆழ்ந்த மனிதனின்
பழைய காட்சிகளை மனத்திரையில்
ஓட்டிப்பார்க்கிறேன்
என்னோடு உடன்வரும்
உங்களின் வாயிலிருந்து
தத்துவ முத்துகள் உதிர்கின்றன
விடைபெற்றவனின்
வாழ்வதிகார நூலின் பக்கங்களைப்
பலர் அவசரமாகப் புரட்டி
விமர்சனங்களை முன் வைக்கிறீர்கள்
முடிந்துபோன கணக்கில்
இலாபம் நட்டம் பார்க்கிறீர்கள்
இவனோடு மறைந்துபோகும்
இரகசியங்கள் எத்தனை?
இறுதியாகச் சொல்ல நினைத்துச்
சொல்ல முடியாமற் போனது?
இனி இவனின் கைப்பேசி எண்ணை?
மின்சுடலையை அடைய
எஞ்சியுள்ள நேரத்தைச் சலிப்போடு
கணக்குப் பார்க்கிறோம்
நாம் உணராமலே
நமக்குப் பின்னால்
நமக்காக அலங்கரிக்கப்பட்ட வண்டியும்
வழியனுப்பும் கால்களும்..
வணக்கம் ஐயா,
ReplyDeleteஇனி இவனின் கைப்பேசி எண்ணை?
எனும் உணர்வைத் தொடும் வார்த்தைகள்,
மிகமிக எதார்த்தமாய் நின்று,
மீளாப்பிரிவை உணர்த்திய உறவுகளை, மீண்டும் கண்முன் கொணர்ந்தது.