நினைவுகளின் நீரோடையில்
கால் நனைக்கிறேன்
திரும்ப முடியாத பாதைகளில்
எனைத் திரும்பத் திரும்ப
அழைத்துப் போகிறது
பாதை நெடுக
காய்ந்து உதிர்ந்த இலைகளினூடே
படபடத்து விரிகின்றன
என் பால்யத்தின் பக்கங்கள்
பக்கங்கள் தோறும் பதிந்துகிடக்கும்
பழைய முகங்கள் பழகிய குரல்கள்
எனக்குக் கண்ணாமூச்சி காட்டி
இதய ஓடைகளுக்குள் ஒளிகின்றன
இதயத்தில்
இருக்கைபோட்டு அமர்ந்து
கதைகள் பேசி
கனவுகள் வளர்த்தவர்கள்
எழுந்துபோய்விட்ட பிறகு
அந்த வெற்றிடம்
எதையும் இட்டு நிரப்ப முடியாமல்
வெறுமையாய் நீளுகிறது
வெறுமையை விலக்கிப் பார்த்தால்
கனவு விதை தின்று நிமிர்ந்த மரங்கள்
அடர்த்தியாகிப் பக்கங்களை
அழகு செய்கின்றன
அழகான பக்கங்களில்
இலைகளில் கலந்து சிரிக்கும் பூக்களாய்
எத்தனையோ சொல்ல மறந்த கதைகள்
கொஞ்சம்
சொல்ல முடியாத கதைகள்
No comments:
Post a Comment