கேமராக்கள் கண்விழித்து
தலைநிமிர்ந்து உற்றுப் பார்த்தன
ஒலிபெருக்கிகள் உயிர்பெற்று
முன்நகர்ந்து நெருங்கின
எழுதுகோல்கள் தலைகுனிந்து
சின்னக் குறிப்பேடுகளோடு
இணைசேர்ந்தன
புன்னகை அணிந்த இதழ்கள்
நிமிர்ந்த மேனி
கனிவான பார்வை
கலையாத கேசம்
கம்பீர நடை
காற்றை விசாரிக்கும் கைகள்
உற்சாகத்தில் நனைந்து
உச்சத்தை அடைந்தவன் வந்தபோது
கண்கள் மொய்த்தன
கடந்துபோகும் கணங்கள் கனமாயின
பரபரப்பாய்க் கால்கள் நெருங்கின
வாயிதழ்கள் அசைந்து
சொற்கள் உயிர்ப்பிக்க
கேள்விகளுக்கு அழகழகாய்ப்
பதிலளிக்கத் தொடங்கினான்
இடையிடையே
வெற்றியின் தருணங்களை
எதிர்நோக்கும் சவால்களை
எதிர்காலத் திட்டங்களை
மனத்தில் ஆசைகளை
ஒவ்வொன்றாக விவரிக்கத் தொடங்கினான்
செய்திகளுக்கான தகவல் சேர்ந்தவுடன்
எல்லாமும் விடைபெறத் தொடங்கிய பொழுதில்
நான் நெருங்கினேன்
யாரிடமும் காட்டாமல் மறைத்துவிட்ட
அவனின் ஆறாத காயங்களை
மறையாத தழும்புகளை
காயாத கண்ணீர்ச் சுவடுகளை
பொல்லாத இடறிய நொடிகளை
சொல்லாத சோகங்களை
நான் சேகரித்துக்கொண்டு வந்தேன்
தங்களின் கவிதை மிகவும் யதார்த்தத் தன்மையுடன்
ReplyDeleteபடைக்கப்பட்டுள்ளது பாலா.
புறச் செய்திகளுக்கு அதிக முன்னுருமை வழங்கும் பத்திரிக்கையாளர்களின் போக்கு குறியீட்டாக இறுதி மூன்று வரிகளில் உணர்த்தப்பட்டுள்ளது கவிதையின் உச்சம். உங்கள் மனக்கிணற்றில் ஊறும் இலக்கிய நீரை தினமும் மொண்டு குடிக்க ஆவல் ஏற்படுகிறது.
ஒரு படம்கூட கவிதைக்கான வித்தாக அமைந்துவிடலாம்.
ReplyDeleteஅப்படி ஒரு படமாக என் கண்ணுக்குள்
விழுந்த படம் இது.என் கவிதை நதியில் கால்நனைக்கும் சகப்பயணியாக
உங்களைப் பார்க்கிறேன், சேகர்.