இறுதி அழைப்பு

     

அகால நேரத்தில் உறக்கத்தின் பிடியிலிருந்தவனை

பிடிவாதமாய் எழுப்பியது கைப்பேசி

எதிர்பாராத அழைப்பு அவனிடமிருந்து

உடைந்த குரலில் பேசத்தொடங்கினான்

என்னைப் பேசவிடாமல்

என் கவிதைகளைப் படித்துள்ளதாகவும்

என்னை ஒருமுறை சந்தித்ததாகவும்

மரணம்குறித்த என் கவிதைகள் பிடிக்குமென்றும்

என் கவிதைகளில் அவன் இருந்ததாகவும்

இனியும் தன்னைப் பற்றி எழுதுமாறும்

கூறியவாறு அழத்தொடங்கினான்

இனிமேல் தாங்கமுடியாதென்றும்

நம்பிக்கை இழந்துவிட்டதாகவும்

கண்ணீர் வற்றிவிட்டதாகவும்

முயற்சிகளெலாம் முடிந்துபோனதாகவும்

எனவே இனி அழைக்கமுடியாதெனவும்

போய் வருவதாகவும் தொடர்பைத் துண்டித்தான்

அதிர்ந்துபோய் பலமுறை அழைத்தும்

அவன் தொடர்பு கிடைக்கவில்லை

மரணம் குறித்த என் எல்லாக் கவிதைகளையும்

மனம் வாசித்துப் பார்த்தது

அவனைத் தேடிப் பார்த்தது

முகமில்லா அவனே ஒவ்வொன்றிலும்

சோகமாய் வந்து நின்றான்

மனைவியின் சேலையை மின்விசிறியில் சுற்றி

கட்டடிடத்தின் மேல்தளத்தில் நின்று

விஷத்தை வாயில் ஊற்றிக்கொண்டு

எண்ணெய்யை உடலில் ஊற்றித் தீக்குச்சி தேடி

தண்டவாளத்தில் இரயிலுக்குக் காத்திருந்து

வாகனத்தைப் பாலத்தை நோக்கிச் செலுத்தி

அவன் தயாராகிக் கொண்டிருந்தான்

அவனின் இறுதி யாத்திரையைத் தடுப்பதறியாது

அவனுக்காக எழுதத்தொடங்கினேன்

இன்னொரு மரணக் கவிதை

மரணத்தின் எல்லையை நெருங்கும்போதெலாம்

அவனைத் தடுக்க முயன்றேன்

மூர்க்கமாய் மோதத் தொடங்கினான்

என் சொற்களோடு