பதுங்கு குழிகளாலானது வாழ்வு

நிச்சயமற்ற தருணங்களின்

மிஞ்சியிருக்கும் வழிகளில்
பிதுங்கிக் கசிந்துகொண்டிருக்கிறது
பெருமதியான எங்கள் வாழ்வும்
நம்பிக்கையும்

நினத்தபோதெல்லாம் வாந்தியெடுக்கும்
வானத்தின் உலோகப் பறவையின்
உக்கிரத்தில் உதிர்ந்து உதிர்ந்து
இன்னும் சிலரே மிஞ்சியிருக்கிறோம்

வீடுகள் சிதைந்து சின்னாபின்னமானதால்
அனாதையாக நீளுகிறது
எங்களூர்த் தெரு

பனைமரங்களும் பழமரங்களும்
செழித்து வளர்ந்த கிராமத்தின்
அழகு முகத்தில் காறி உமிழ்ந்து
கொடூரக்காயங்களால் கோலம் சிதைந்து
விளையாடிக்கிறார்கள்

மரணத்தின் நாக்குகள் நீண்டு
தொடத் துடிக்கும் தூரத்தில்
இருக்கின்றன எங்களின்
தற்காலிக உயிர்காக்கும் கவசங்களாய்
பதுங்கு குழிகள்

எங்களின் நிலைக்கு ‘இச்’கொட்டி
வண்டி வண்டியாய் நீங்கள் அனுப்பிவைத்த
உணவுப்பொருட்கள் வருவதற்குள்
பதுங்கு குழிகளுக்குள் மீளாத்தூக்கத்தில்
மூழ்கியிருப்போம்

நீங்கள் ஆசைசையாய் அனுப்பிய
அரிசி மூட்டைகள்
வாய்க்கரிசியாய்க்கூட
எங்களுக்குப் பயன்பட வாய்ப்பிருக்காது